Azadsöz.az xəbər saytının təsisçisi,baş redaktoru, jurnalist və yazar Səbuhi Eltonlunun “Masaüstü yazılar” hekayəsini təqdim edirik:
“Masaüstü yazılar”
Sentyabrın 15-i, ilk dərs günü idi.Hamı kimi Nurlan da həyəcanlı idi.Bir yandan qəbul olduğu ali təhsil ocağı, bir yandan da tanış olacağı tələbə yoldaşları onu çox sevindirirdi.Auditoriyaya daxil olub, masaların birində əyləşdi. İlk dərs günü olduğu üçün tələbə yoldaşlarının heç biri ilə tanış deyildi. Sanki tənha bir adaya düşmüşdü.Çox keçmədi ki, özünə həmsöhbət tapdı. Bu da taxta parçasından hazırlanmış yazı masası idi. Onu özünə çəkən masanın üstündəki yazılar oldu. Düşündü ki,tələbələrin yaddaşından məktəb çağları hələ də silinməyibdi. Axı, bu cür hadisələr məktəb çağlarında baş verir.Masaya yaxınlaşıb,üstündəki yazıları oxumağa başladı. ”Mən bir qızla tanış olmaq istəyirəm”. İmza: Fərid. “Pulu,maşını,yaxşı işi olan bir oğlanla tanış olmaq istəyirəm”.İmza: Vüsalə. ”Az Xuraman sabah dəftərimi gətir çıxar”.İmza: Nərgiz.”Məlahət! sən öl Könülü yığıram düşə bilmirəm ona denən məni görsün”. İmza: Günel. “Örtülmüş ömür kitabımı açma, hər səhifəsi bir-bir oxunub”.İmza: Bəxtsiz insan. “Səni necə sevdiyimi səndən sonra bildim”.İmza: Tural. Yazılanları oxuduqca bəzisinə gülüb, bəzisinə də təəssüflənirdi.Bu yazılar ona televiziya kanallarında gedən mesajları xatırladırdı.Bu yazıların içindəki bir yazı diqqətini daha da cəlb etdi. Diqqətlə oxumağa başladı. “Bir gün əlindən tutmaq istədim kədərin toxundu əlimə.Bir gün tellərini oxşamaq istədim hicranın toxundu əlimə.Hər dəfə səni görmək istəyəndə göz yaşları çıxdı qarşıma.Olanları ötəri günlər kimi unutdum, ancaq səni unuda bilmədim.Bağışla məni”. İmza: Unudulmuş illər. Bu yazını yazanın kimliyini öyrənmək üçün cibindən qələmini çıxarıb yazı masasına ürəyindən keçən sözləri yazdı: “Siz mənim hisslərimi masaya köçürmüsünüz .Sizinlə tanış ola bilərəm”.İmza: Ümid gözləyən.Zəngin vurulmağı sanki yazının bitməsini gözləyirdi.Zəng vuruldu.Dərs bitdi.Səhəri səbrsizliklə gözlədi.Səhər tez universitetə gəlib,auditoriyaya daxil olaraq masaya yaxınlaşıb, oxumağa başladı. “Mənim ümidlərim çoxdan ölüb.Bu yazı isə ölmüş xatirələrin səsidi”. İmza: Unudulmuş illər.Nurlan yazıya cavab heç bir söz yazmadı. Çünki, qaysaq bağlamış yaranı qoparmaq istəmədi.